Λένε πως ήταν μια φορά κι έναν καιρό μια πολιτεία. Πριν από χρόνια πολλά ζούσαν εκεί δυο άνθρωποι που είχαν τα σπίτια τους γειτονικά. Ο ένας ήταν πλούσιος κι ο άλλος φτωχός. Ο πλούσιος λένε, είχε μια κόρη. Την ομορφιά της και τη χάρη της κουβέντιαζε όλος ο κόσμος. Κι ο φτωχός όμως είχε όνομα ξεχωριστό, γιατί λένε πως είχε ένα παλικάρι που σε τρόπους και φερσίματα άλλος δεν ήταν. Τα δυο παιδιά ανταμώθηκαν με τα μάτια, στα παραθύρια και στις αυλές τους. Οι καρδιές τους χτύπησαν δυνατά.

Συνέντευξη στην Άντα Κουγιά.   1. Τι ιδιαίτερο έχει αυτό το βιβλίο; Το αχ; Ο τίτλος της συγκεκριμένης συλλογής «Παραμύθια λαϊκά βγαλμένα απ’ της ζωής το αχ!» είναι δανεισμένος από τη θεματική μιας παράστασης αφήγησης που πραγματοποίησα με αφορμή μια πρόσκληση από κάποιον φορέα κοινωνικής δράσης κάποια χρόνια πριν. Αρχικά θεωρώ πως ο παραμυθάς-προφορικός αφηγητής […]