Έγραψαν για τα «Δώδεκα εκκλησάκια των Αθηνών» | Πέτρος Παπαπολυβίου

Κυκλοφόρησε στην Αθήνα πριν από μερικές μέρες, από τις εκδόσεις «Λογότυπο», το βιβλίο του καλού φίλου, Αρκαδοκύπριου στην καταγωγή, Ιωάννη Μ. Μιχαλακόπουλου, με τίτλο «Δώδεκα εκκλησάκια των Αθηνών. Βιωματικοί «περίπατοι» στην ιστορία του άστεως». Ο συγγραφέας είναι γιος της αείμνηστης Στέλλας Παναγίδου, από την Αμμόχωστο, καθηγήτριας για ένα χρόνο, το 1972-1973, στο Γυμνάσιο Λαπήθου, το σχολείο μου για τις πρώτες δύο γυμνασιακές τάξεις πριν από την τουρκική εισβολή.

Ο Ιωάννης Μ. Μιχαλακόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Μεγάλωσε στα Εξάρχεια και στην Κυψέλη και τα τελευταία χρόνια ζει στο Περιστέρι. Γράφει εδώ και χρόνια, και ένας από τους τομείς που ειδικεύεται συστηματικά, είναι η «αθηναιογραφία»: η μελέτη του κλεινού Άστεως, της «Κεκροπίας» ή της «Καθέδρας», για να θυμηθούμε και τις προσφιλείς ονομασίες των Αθηνών από τους κακεντρεχείς γραφιάδες των ελληνικών εφημερίδων στα πρώτα χρόνια της εθνικής ανεξαρτησίας.

Το βιβλίο είναι μια πανέμορφη αισθητικά έκδοση, εκατόν περίπου σελίδων, με εξαιρετική εικονογράφηση και πρόλογο του ιστορικού Νίκου Γ. Μοσχονά. Στα δώδεκα κεφάλαια του περιγράφονται δώδεκα εκκλησάκια – μικρά και σιωπηλά κομψοτεχνήματα. Τα περισσότερα τα έχουμε προσπεράσει όλοι, ως βιαστικοί περιπατητές στο Κέντρο, χωρίς να τους αφιερώσουμε δυο λεπτά από τον «πολύτιμο χρόνο» μας… Άλλα είναι στην περιφέρεια του κέντρου της πόλης: το καθένα με την ιστορία του, τους ανθρώπους που συνδέθηκαν με αυτά, τον ρόλο τους στην ιστορία του Άστεως. Διαβάζω τα κεφάλαια: ‘Αγιος Ιωάννης της Κολώνας, Αγία Κυριακή, Άγιος Αθανάσιος, Παναγία Παντάνασσα, Άγιος Ελισσαίος [του Παπαδιαμάντη], Άγιοι Ανάργυροι [το αγιοταφίτικο μετόχι στην Πλάκα], Λουμπαρδιάρης, Αγία Δύναμις [κάτω από το κτίριο του πάλαι ποτέ Υπουργείου Παιδείας, στη Μητροπόλεως], Άγιοι Ισίδωροι, Άγιος Ανδρέας, Άγιοι Απόστολοι [ο ναός που εκκλησιαζόταν ο Κωνσταντίνος Κανάρης]…

Όπως γράφει ο συγγραφέας στον πρόλογό του, «Βασικοί αρωγοί του όλου εγχειρήματος ο Δημήτρης Καμπούρογλου, ο Ιωάννης Τραυλός, ο Αναστάσιος Ορλάνδος, ο Ανδρέας Ξυγγόπουλος, ο Κώστας Μπίρης, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ο Αλέξανδρος Μωραϊτίδης, ο Γεράσιμος Βώκος και ο Χρήστος Ενισλείδης μαζί με ξένους περιηγητές…

Ο Ιωάννης Μ. Μιχαλακόπουλος ζητά από τους αναγνώστες του «Να ανακόψουν επιλεκτικά και διακριτικά τους ρυθμούς τους. Να περιπλανηθούν (πεζοπορώντας ή με γοργόφτερη φαντασία) στης Πλάκας τις ανηφοριές, στα Αναφιώτικα και στο Ριζόκαστρο. Να ατενίσουν τη Γοργοεπήκοο, το Ροδακιό, την Πλατεία Ηρώων στου Ψυρρή αλλά και τους τρομερούς Δράκους της Βελισσαρούς, στο Βρυσάκι. Ίσως κάπου εκεί για μια στιγμή, να γίνει αντιληπτη μ’ έναν τρόπο μαγικό, η ανερμήνευτη «γλώσσα» που μιλάνε το ακροκέραμα μαζί με τα γιασεμιά, στην Πόλη της Παναγιάς και της Παλλάδος Αθηνάς…»

Ένα βιβλίο για να αγαπήσεις ακόμη περισσότερο την Αθήνα… Και που αποδεικνύει, από την άλλη, πώς όταν αγαπάς την πόλη που ζεις, βρίσκεις χίλιους δυο τρόπους για να αναδεικνύεις τη μοναδικότητα και το κάλλος της, τον κόσμο τον «μικρό, τον μέγα». Σε πείσμα των πολλών που μένουν εθισμένοι με την ασχήμια των καιρών και της εποχής…

Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβάσετε και, σε δεύτερο στάδιο, να επισκεφτείτε, ενημερωμένοι, τα «δώδεκα εκκλησάκια»…

---

Πηγή άρθρου: https://papapolyviou.com/author/petrpapap/